مشکلات رفتاری داخل اتومبیل:
فعالیتهای خاصی به نام فعالیتهای اتومبیل داشته باشید
نوار موسیقی را که کودک دوست دارد خریده و فقط داخل اتومبیل ار آن استفاده کنید
در مسافرتهای طولانی ، خوراکی ، نوشیدنی ، بازیهای خاص یا کتابهای مصور همراه خود ببرید
مکرراً زمانی که رفتار مناسب دارد او را تشویق کنید
اگر رفتار نامناسب داشت ، آرام باشید ، کنار جاده توقف کنید و از محروم سازی موقتی در صندلی خودش استفاده کنید
مشکلات خوابیدن:
*مقاومت کردن دررفتن به رختخواب
*مشکلات در به خواب رفتن
* ترسها و اضطرابها
*بلند شدن مکرر در طول شب
*کابوسهای شبانه و وحشت شبانه
رقابت خواهر و برادرها:
-کودک را برای آنچه که قرار است اتفاق بیفتد آماده کنید
-اجازه بدهید که کودک همراه شما برای ویزیتهای قبل از زایمان بیاید و صدای نوزاد را بشنود
-اگر امکان دارد ، هرگونه تغییرات مهم در خانه را چند ماه قبل از به دنیا آمدن کودک ایجاد کنید
-از کودک نپرسید که دوست دارد نوزاد پسر باشد یا دختر
-بهتر است تا سه ماهه دوم در مورد بارداری خود به کودک چیزی نگویید زیرا تا آن زمان احتمال خطر بالاست
-در این مورد که کودک به دنیا آمده یک همبازی برای او خواهد شد صحبت نکنید
-سعی کنید هر آموزش جدیدی را نظیر توالت رفتن را تا چند ماه قبل از به دنیا آمدن فرزند جدید شروع کنید
بعد از به دنیا آمدن:
در صورت امکان به کودک اجازه دهید نوزاد را در بیمارستان ببیند
اجازه دهید در مراقبت از نوزاد به شما کمک کند و در این صورت او را تشویق کنید
آلبوم عکس کودک بزرگتر را بیرون بیاورید و بعد از به دنیا آمدن فرزند جدید به او نشان دهید
مطمئن باشید که وقت کافی با کودک بزرگتر خود به تنهایی می گذرانید
رفتار خشونت آمیز نسبت به نوزاد را نادیده نگیرید و فوراً از محروم سازی موقتی استفاده کنید
در کودکان بزرگتر:
این غیر ممکن است که با همه فرزندان خود رفتار یکسانی داشته باشید .
سعی کنید با هر یک از فرزندان خود مدت زمانی را به تنهایی اختصاص دهید
هنگامی که کودک شما در شرایط دشوار با همدیگر کنار می آیند آنها را تشویق کنید .
کودکان را با همدیگر مقایسه نکنید .
سعی کنید تعارضهای جزئی بین فرزندان را تا جایی که به صورت فیزیکی و بیش از حد در نیامده نادیده بگیرید .
زمانی که کودکان باهم دعوا می کنند معمولاً غیر ممکن است که بفهمید چه کسی دعوا را شروع کرده بنابراین با هر دو فرزند برخورد داشته باشید
بعد از محروم سازی موقتی ، از همین مشکلی که پیش آمد برای آموزش مهارتهای حل مشکل استفاده کنید .
سعی کنید که غیبت کرده و خبر چینیها را نادیده بگیرید
ناخن جویدن:
ناخن جویدن که یکی از اختلالات عادتی است معمولاََ از یک سالگی شروع می شود و در بین کودکان ونوجوانان شایع است .این اختلال در بین دختران کمتر از پسران است وعلت اصلی آن اضطراب می باشد.. ناخن جویدن در همه گروه های سنی و اجتماعی وجود دارد وبا افزایش سن معمولا َ از میزان و شدت آن کاسته می شود و این عمل که با جویدن ناخن ها مشخص می شود هنگام ناراحتی و نگرانی تشدیدمی شود . این اختلال معمولا َ با مشکلات دیگری نظیر شب ادراری همراه است . ناخن جویدن وسیله ای برای کاهش فشار روانی درونی است و در بزرگسالی هم وجود داردو با اضطراب و تنش همراه است.
علل:
* كمبود محبت
* نگرانی و تشویش
* احساس گناه
*- احساس نا امنی
* ناخشنودی از شرایط زندگی
* اختلال عصبی
* کمبود مواد معدنی: (کمبود ویتامین A)
* یادگیری(عادتی)
روش هایی جهت کاهش یا قطع ناخن جویدن درکودکان
والدین و اعضای موثر خانواده کودک برای درمان و کمک به کودکانی که عادت به جویدن ناخن دارند ،روش های گوناگونی را بر می گزینند.گروهی از آنها با ساده ترین عادت ناخوشایند فرزندشان چنان عصبانی و خشمگین می شوند که با شدید ترین شیوه های تربیتی در صدد مقابله با آن بر می خیزند. در حالی که گروهی دیگر صبورانه و با ملایمت آرامش خود را حفظ می کنند و سعی دارند، روند تشخیص، درمان و بهبودی فرزندشان را پی گیرند و با همکاری ها و حمایت های خود مانع از تشدید اوضاع شوند. در بسیاری از موارد اگر والدین و اعضای موثر خانواده، عادت ناپسند فرزندشان را تا مدتی نادیده بگیرند، پس از مدتی آن عادت به کلی از بین خواهد رفت، زیرا یا کودک نیازی به تکرار و استمرار آن ندارد یا این که به تدریج بر اثر رشد و تحول کودک عادت کاهش یافته و به کلی از یاد خواهد رفت.
به طور کلی چنانچه کودک عادتی دارد که پدر و مادر درصدد رفع آن هستند، میتوانند با استفاده از روش های ساده زیر موجب کاهش و قطع آن شوند: