فرزندان دومی که بموقع از راه می‌رسند!

فاصله زمانی مناسب بین دو بارداری و این‌که این فاصله در بهترین شرایط چند سال باید باشد، سوال بسیاری از خانم‌های جوانی است که تازه طعم مادر شدن را چشیده‌اند. والدین برای به دنیا آوردن فرزند دوم باید شرایط مناسبی داشته باشند تا ضمن حفظ آرامش کودک اول، نیازهای عاطفی، جسمانی و اجتماعی او نیز به خوبی برآورده شود.  فاصله گذاری مناسب بین فرزندان، نقش مهمی در سلامت جسمی، روانی و اجتماعی خانواده دارد.

بارداری با فاصله کمتر از 2 سال

فاصله سنی مناسب برای دو بارداری از نظر علمی 24 ماه یا 2 سال است تا مادر فرصت داشته باشد آثار ناشی از بارداری و شیردهی اول را بازسازی کرده، بخصوص آهن و کلسیم از دست رفته بدنش را دوباره تامین نماید. بارداری های پشت سرهم با کاهش ذخایر آهن و کلیسم بدن مادر او را مستعد پوکی استخوان در آینده خواهد نمود. کم خونی در زنان نیز عوارضی از جمله ناتوانی جسمی، کم اشتهایی، بی خوابی و ضعف به دنبال دارد به گونه ای که او رادر انجام کارهای معمولی ناتوان می کند. بعلاوه کم اشتهایی ناشی از آن می تواند با محدود نمودن رشد جنین باعث کاهش وزن هنگام تولد شود. بارداری­های پشت سرهم با کوتاه نمودن دوران شیرخوارگی نوزاد اول ضمن آسیب تغذیه­ای، از لحاظ روانی نیز صدمه زیادی به کودک وارد خواهد نمود.  بررسی ها نشان می دهد، با کاهش فاصله بین بارداری­ها عوارضی مانند مرده زایی، ، زایمان زودرس،  افسردگی پس از زایمان، مرگ و میر نوزاد وکاهش وزن نوزاد  افزایش می­یابد.

بیشتر از 5 سال هم دردسرساز است!

فقط فاصله کم بین بارداری‌ها نیست که می‌تواند سلامت مادر و کودک را به خطر بیندازد با افزایش سن ابتلا به بیماری هایی مانند فشارخون بالا و دیابت افزایش پیدا نموده که می تواند به افزایش احتمال بارداریهای های پرخطر بینجامد. از طرفی با افزایش سن مادر و ابتلا به عفونت­ها، احتمال نازایی به مرور زمان افزایش می­یابد. ضمن اینکه امکان بروز خطرات ژنتیکی و عقب ماندگی ذهنی درکودک دوم مطرح است. افزایش فاصله سنی بین فرزندان یک خانواده باعث می شود تا فرزند اول مدت زیادی همه چیز را متعلق به خود بداند و دیگر حاضر نباشد تا نفر دیگری به  این جمع اضافه شود.

نه كم، نه زياد بهترین فاصله سنی، 3 تا 5 سال

فاصله­گذاری مناسب بین تولد فرزندان نه تنها باعث سلامت جسمی و ذهنی کودک می شود بلکه والدین هم فرصت رسیدگی به بچه ها را پیدا نموده و کیفیت زندگی و تکامل کودکان بهتر می شود، چرا که وقتی فاصله میان کودکان کمتر از دو سال باشد، احتمال کاهش بهره هوشی، رشد حرکتی، تفکری، اجتماعی درکودک دوم بیشتر از خانواده هایی است که فاصله میان بچه هایشان بیشتر از دو سال است. همچنین وقتی فاصله سنی بچه ها از هم بسیار زیاد باشد، امکان برقراری ارتباط و بازی با هم در آنها کم می‌‌شود.

طبق توصیه تمام پزشکان، نوزاد باید 6 ماه اول زندگی انحصارا با شیر مادر تغذیه کند و معمولا توصیه می‌شود این شیردهی تا پایان 24 ماهگی نوزاد در کنار غذای کمکی ادامه داشته باشد.